Geschiedenis

In 1932 opende het RKD (Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie) zijn deuren in Den Haag. Van eind 1936 tot 1982 was het RKD gehuisvest in het monumentale pand op de hoek van de van de Korte Vijverberg en het Toernooiveld. De verschillende afdelingen, die in de loop der jaren verspreid raakten, worden herenigd en vanaf 1982 ondergebracht in het KB-complex.

Drie verschillende verzamelingen

Het RKD dankt zijn bestaan aan de collectie beelddocumentatie en catalogi. Oorspronkelijk bestond deze collectie uit drie verschillende verzamelingen. De eerste schenking van dr. Cornelis Hofstede de Groot (1863-1930) vormde de basis. De kunsthistoricus liet een uitgebreide verzameling documentatie na van onder andere zo'n 100.000 foto's over de Noord- en Zuid-Nederlandse kunst in de zeventiende eeuw.

Nog voor de opening van het RKD voegde de verzamelaar en kunstkenner Frits Lugt (1884-1970) hier ruim 100.000 reproducties, 22.000 veilingcatalogi en enkele duizenden boeken aan toe. Daarnaast bracht jhr. mr. dr. E.A. van Beresteyn (1876-1948) zijn materiaal op het gebied van het Nederlandse portret onder bij het RKD.

Aanvullingen en uitbreidingen 

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd de traditionele kern, de oude Nederlandse schilderkunst, uitgebreid met een collectie (inter)nationale moderne en hedendaagse kunst. Een grote collectie persdocumentatie, archivalia en beeldhouwkunst vulde de verzameling verder aan. Dankzij deze  aanvullingen en uitbreidingen in de loop der jaren groeide het RKD uit tot het internationaal toonaangevende kunsthistorisch documentatiecentrum dat het vandaag de dag is.

Sinds 1995 is het RKD een zelfstandige stichting. De collecties die het RKD beheert, zijn echter rijkseigendom gebleven. Sinds 2014 is de naam gewijzigd in: RKD – Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis. Het RKD behoort met de analoge en digitale collecties van beelddocumentatie, bibliotheek en archivalia tot de belangrijkste kunsthistorische kenniscentra ter wereld.